Czasem chce sie wykrzyczeć swój ból, tęsknotę, złość... Czasem chce się wtedy usłyszeć, coś więcej niż "Jutro też jest dzień". Czasem słowa są zbędne, wystarczy zrozumienie i odrobina empatii.
Już nawet mówić się nie chce, skarga i żal spływa do wewnątrz, gromadzi się gdzieś na dnie jednej z szuflad Psyche. Niech się gromadzi, może keidyś znajdzie ujście. A może zwyczajnie wywietrzeje jak zapach perfum ze starych listów.
Na razie otulam się cieniem, z daleka tylko patrząc tęsknie w światło.
Podobno gdzieś tam czeka raj...
Komentarze
Prześlij komentarz