Słownik uzdrowiciela

AKUPUNKTURA
Metoda  leczenia  wywodząca swój rodowód
 z Chin, polegająca na wkłuwaniu specjalnych  igieł,  złotych,  srebrnych  lub  ze  stali  nierdzewnej, w określone  punkty  ciała. Przez organizm  wg  twierdzeń medycyny  chińskiej  przebiega  12  podstawowych  i 8 cudownych kanałów, którymi krąży  energia   bioelektryczna  Qi.  Kanały,  zwane  też meridianami  przypominają  obwód  elektryczny.  Choroby są  spowodowane zakłóceniami   w  obiegu  energii,  a  organy  i  narządy  ciała  objęte zakłóceniami  przestają  funkcjonować  normalnie.  Nakłucia  akupunktury przywracając sprawność obiegu energii likwidują przyczynę choroby i samą chorobę. Skuteczność nakłuć zależy nie tylko od umiejętności postawienia właściwej  diagnozy, jaki narząd jest objęty zakłóceniami, lecz także od precyzyjnego ustalenia miejsca (miejsc) wkłucia igieł - czasem potrzebna jest dokładność rzędu dziesiątych części milimetra - czasu pozostawiania igieł  w  punkcie,  rodzaju użytych igieł, techniki wkłuwania itp. Ważna jest  też  pora  dnia.  Wkłucie powinno nastąpić w momencie, kiedy przez akupunkt przepływa najwyższa fala energii. Zabiegi akupunktury są często połączone  z  innymi  metodami  leczenia jak akupresura, masaż, przyżeganie.  Uważa  się,  że zabiegi są skuteczniejsze, jeżeli pomiędzy pacjentem  a  lekarzem  wytwarza  się  atmosfera wzajemnej życzliwości i zaufania.  Leczenie  akupunkturą  i  środkami  zbliżonymi np. akupresurą stosuje  się  przy  chorobach  obwodowego układu nerwowego, zaburzeniach czucia   i   ruchu,   neurasteniach,   nerwicach,   powikłaniach  okresu pokwitania,    chorobach   wrzodowych   żołądka   i   jelit,   chorobach reumatycznych,  miopatiach i niewłaściwej przemianie materii. Stosunkowo szerokie  zastosowanie  zyskuje  akupunktura  przy uśmierzaniu bólu i analgezji.  Światowa  Organizacja  Zdrowia  (WHO)  uznała akupunkturę za
jedną z form leczenia podstawowego.
ALERGIA
Uczulenie organizmu na działanie związków chemicznych zwanych alergenami zawartych w  pożywieniu,  wydzielinach  roślin  i zwierząt oraz w wielu produktach przemysłowych. Szerzenie się alergii wiąże się z postępującym procesem osłabiania  bariery  immunologicznej, a skuteczność zwalczania alergii z umacnianiem systemu odpornościowego człowieka.
ATROFIA
Zanik. Np atrofia mięśni.
AURA
Promieniowanie  emanujące  z  człowieka  i  tworzące wokół niego swoistą otoczkę  zwaną  również emanacją biopolem, lub aureolą.
BIOENERGETYKA:
Forma psychoterapii z wieloma ćwiczeniami fizycznymi, opracowana przez Alexandra Lowena, ucznia Wilhelma Reicha. Ćwiczenia bioenergetyczne wytwarzają w ciele energię elektromagnetyczną, która może przerywać blokady energetyczne i pozwalać płynąć swobodnie nagromadzonej energii.
BLOKADY ENERGETYCZNE:
Wszystkie miejsca w CIELE ETERYCZNYM i FIZYCZNYM, w których tamowany jest przepływ energii.
CENTERING:
Nagromadzenie świadomości w harze lub centrum brzucha. Uwalniamy się przy tym od wszelkiej działalności rozumu i stajemy się jednością ze świadomością uniwersalną.
CHIRURGIA MAGICZNA
Forma uzdrawiania duchowego, oddziałująca bezpośrednio na ciało eteryczne; zewnętrzną formą może przypominać zabieg chirurgiczny.
CHOROBA:
Każda zmiana w ciele, która upośledza jego naturalne funkcjonowanie. Równocześnie zadanie i okazja, by nauczyć się czegoś nowego.
CHOROBA CHRONICZNA:
Schorzenie utrzymujące się długo.
CIAŁO ASTRALNE:
Jedno z ciał subtelnych, które wibruje wyżej niż ciało eteryczne i związane jest ściśle z emocjami.
CIAŁO BIOPLAZMATYCZNE:
Rosyjskie określenie ciała eterycznego.
CIAŁO ETERYCZNE:
 Ciało bioplazmatyczne, energetyczny odpowiednik pola życia.
CIAŁO SUBTELNE: Każde niewidzialne dla (ludzkiego) oka ciało energetyczne: czyli ciała eteryczne, astralne czy przyczynowe. Wszystkie subtelne ciała mają wyższą częstotliwość wibracji niż ciało fizyczne.
CZAKRY:
Centra energetyczne w ciele eterycznym. Ściśle wiążą się z gruczołami dokrewnymi ciała fizycznego.
DOTYK
Jedna  z  form  kontaktu  uzdrowiciela z Klientem. Gdyby sporządzić listę takich form, to  wystąpiłyby na niej kolejno: myśl (telepatia), przekaz  słowny  (sugestia,  hipnoza),  obecność  (działanie  biopolem), gesty,  "passy",  wodzenie rękami wzdłuż ciała (wzmocnione oddziaływanie
biopolem), dotyk bezpośredni,  nałożenie  rąk, przyłożenie, muśnięcie, pogłaskanie  (silne,  energiczne  oddziaływanie  biopól),  masaż, ucisk, wkłucia,  uderzenia  (silne bodźce bezpośrednie) itp. Jest to oczywiście klasyfikacja  bardzo  umowna  i  zapewne  żadna  z  form nie występuje w
czystej  postaci,  a  splata  się  z  innymi, nie tylko tu wymienionymi. Niewątpliwie  jednak dotyk   jest   momentem  kulminacyjnym,  wyrazem bezpośredniości,  gotowości  do  udzielenia  pomocy. W historii medycyny opisane  są tysiące przypadków uzdrawiającego dotyku.
DUCHY ELEMENTARNE:
Formy myśli, które się usamodzielniły i uzyskały własne życie. Ludzie o zdolnościach medialnych potrafią rozróżniać wiele rozmaitych postaci duchów elementarnych. Duchów elementarnych nie należy mylić z duchami przyrody.
EGZORCYZM:
Rytuał skierowany na człowieka, który uważa, że opętał go „zły duch”.
FOBIA
Chorobliwy,  długotrwały  lęk  przed  różnymi sytuacjami i zjawiskami, z reguły  uświadamianymi  przez  człowieka,  ale trudnymi do opanowania, w odróżnieniu  od  lęku, którego przyczyny są najczęściej nieuświadamiane. Klasycznym przykładem  fobii  jest  np.  klaustrofobia  -  lęk  przed
zamkniętym pomieszczeniem, czy arachnofobia, lęk przed pająkami
FOTOGRAFIA KIRLIANOWSKA:
Opracowana przez Siemiona Kirliana z Rosji metoda fotograficznego rejestrowania aury.
HOLIZM
Pogląd,   że   zjawiska  należy  rozpatrywać  całościowo.  W  naukach  o człowieku,  a  szczególnie  w  medycynie  pojęcie  holizmu  ma znaczenie zasadnicze,  oznacza,  że zarówno w diagnostyce, jak i w terapii pacjent powinien    być   traktowany  jako  jedność  psychosomatyczna.  Wszelkie
działanie  na  jego  ciało  wywiera  wpływ na jego psychikę i odwrotnie, każdy  impuls  psychiczny  nie  pozostaje  bez wpływu na ciało. Istnieje pogląd, że  współczesna  medycyna klasyczna jest zbyt mało holistyczna, stąd   jej   częste   porażki   w   zetknięciu   z   metodami   medycyny
niekonwencjonalnej.
INICJACJE:
Wtajemniczenie w siłę Reiki. One podnoszą częstotliwość wibracji ciała i otwierają w czakrach szczególny kanał dla przepływu uzdrawiających energii Reiki.
INTROSPEKCJA
Samoobserwacja  własnych  zachodzących  wewnątrz  procesów psychicznych. Rozwój  zdolności  introspekcyjnych  i  samożswiadomości jest w ramach medycyny  niekonwencjonalnej  jedną  z  fundamentalnych  zasad  leczenia różnymi technikami psychoterapeutycznymi.
KAIROS
Gr.  - miara, umiar. Moment, w którym jednostka jest szczególnie podatna na wpływ  terapeutyczny.  Początek takiego momentu powstaje zazwyczaj w stanie emocjonalnym,  który może być spowodowany zarówno załamaniem się dotychczasowego   systemu   wartości,  jak  i  pod  wpływem  szczególnie intensywnego przeżycia związanego z nowym doświadczeniem.
KANAŁ:
Człowiek otwarty na subtelniejsze energie, które mogą przez niego przepływać; dlatego jest w stanie ucieleśniać wyższe stopnie świadomości i przekazywać je innym ludziom
KANAŁY ENERGETYCZNE
Inaczej meridiany lub południki. Wg zasad chinskiej medycyny, a w  szczególności  takich jej technik jak akupunktura, każdy  kanał  energetyczny zaopatruje i reguluje działalność konkretnego organu.  Wg  aktualnej  klasyfikacji  przez  ciało  ludzkie przebiega 14 kanałów     energetycznych: płuc, jelita grubego, żołądka, śledziony-trzustki, serca, jelita cienkiego, pęcherza moczowego, nerki, osierdzia, potrójnego ogrzewacza, pęcherzyka  żółciowego,  wątroby,
głównego regulatora  tylnego,  głównego  regulatora  przedniego.  Wg niektórych źródeł  przebieg  kanałów  jest  zbieżny  z przebiegiem dróg limfatycznych, wg innych nakłada się on na przebieg dróg nerwowych. Przy przeprowadzaniu  zabiegów  ważne  jest,  aby  działanie  bodźcem  na  akupunkty  leżące  w obrębie konkretnego kanału energetycznego wypadło w momencie  ich  największej  aktywności,  co  ma miejsce przez około dwie godziny w ciągu doby.
KOMPLEKSY
Układ  silnie  uczuciowo  zabarwionych  skojarzeń, zwykle nieświadomych, mających postać różnego typu zahamowań, obaw, dążeń, przejawiających się w  przybieraniu  określonej  postawy  wobec  innych  ludzi. Np. kompleks niższości manifestuje się dotkliwym przekonaniem o własnej nieudolności, bezwartościowości;  powoduje  nieśmiałość,  pomyłki, potknięcia językowe itp.
KUNDALINI
Tajemna kosmiczna moc tkwiąca w każdym człowieku. Wg -Bułłyszki symbol tej mocy, uśpiony wąż, pod wpływem bodźców energetycznych pochodzących z pobudzonej  psychiki  człowieka  np. przez energetyzator, budzi się i wznosząc się ożywia i uruchamia kolejno ułożone w ciele człowieka punkty energetyczne czakramy.
MANDALA
W  buddyzmie  oznacza  koło  magiczne  i  symbol  wszechświata. W ujęciu popularnym i  adaptowanym  dla  potrzeb  filozofii Zachodu mandala może oznaczać  nasze  koło  życia.  W  tym  więc sensie mówi się często: moja mandala, mój  krąg  wartości, znaczeń, oczekiwań, nadziei i przeznaczeń.
MOBILIZACJA TOKSYN:
 Wydalanie z organizmu ostatnich resztek trujących, chorobotwórczych substancji zarówno w chorobach ostrych, jak chronicznych. Często wiąże się z uzdrawiającym kryzysem.
MUDRY
Starohinduska   metoda   wyrównania   energii  w  organizmie  za  pomocą przybierania  zmiennych  układów  palców rąk i wzajemnego ich uciskania. Ćwiczenia  te  są  stosunkowo  proste  i  możliwe  do  wykonywania przez każdego,  w  każdych  praktycznie  warunkach i okolicznościach, można je
więc  zalecić  do powszechnego stosowania. Taka systematyczna gimnastyka dłoni  i  palców,  obok  efektów  opisanych  w  tej  technice,  powoduje dodatkowe  efekty  jak  w  gimnastyce izommetrycznej. Zainteresowani wzorami układów  i  szczegółami  tej  techniki  musieliby  sięgnąć  do literatury  fachowej.
PATOLOGIA
Nauka   o   odbiegających   od   normy   odchyleniach   anatomicznych  i fizjologicznych  powstałych  wskutek  chorób  oraz  o  ich  przyczynach, mechanizmach, formach, objawach i skutkach.
PLACEBO
Obojętny  preparat, który podany jako lek bywa równie skuteczny jak samo lekarstwo.  Placebo jest obok zjawiska sugestii i hipnozy jednym z najpowszechniej  wykorzystywanych  w medycynie zarówno klasycznej, jak i niekonwencjonalnej,   sposobów   terapii   opartych   na  sile  sugestii
wyzwalającej  w organizmie osoby leczonej pożądane skutki fizjologiczne. Efekt placebo wyzwalany jest przy zastosowaniu wielu środków, od zwykłej sugestii słownej, do różnych skomplikowanych, rytualnych i magicznych czynności. Duży wpływ na efekt placebo ma osobowość lekarza.
PŁASZCZYZNA PRZYCZYNOWA:
Płaszczyzna istnienia, na której najpierw objawia się każda choroba; równoznaczna z prawem przyczyny i skutku. Cialo przyczynowe należy do ciał subtelnych, a zmagazynowane są w nim wszystkie doświadczenia z wszystkich minionych żywotów.
PŁASZCZYZNA (POZIOM) WIBRACJI:
Częstotliwość, z jaką wibruje energia życiowa na określonej płaszczyźnie istnienia.
POLE ŻYCIA: 
Odkryte przez Burra i Northrupa „pole życia” odpowiada eterycznemu ciału.
PODŚWIADOMOŚĆ
Pojęcie  wprowadzone  do  medycyny  na szeroką skalę przez Freuda dla określenia  stanu  pośredniego  pomiędzy świadomością a nieświadomością. Tkwiące w podświadomości różne przeżycia i zdarzenia, nie uświadamiane przez  człowieka,  mogą  być  w  skutek  zastosowania różnych technik psychoanalizy przywrócone do świadomości, co wg Freuda w wielu wypadkach jest warunkiem ich usunięcia z podświadomości i tym samym wyeliminowania ich destrukcyjnego  wpływu  na  zdrowie i samopoczucie człowieka. Wiele technik współczesnej medycyny  niekonwencjonalnej  włącza  ten  punkt widzenia do stosowanych technik i metod terapeutycznych.
POLSKIE TOWARZYSTWO AKUPUNKTURY
Adres:  02  -  095  Warszawa, ul. Winnicka 10, tel. 659-82-66.
POLSKIE TOWARZYSTWO MEDYCYNY NATURALNEJ
Adres: Warszawa, ul. Reymonta 12, tel. 34-91-28.
POLSKIE TOWARZYSTWO PSYCHOTRONICZNE
Adres: 00 - 661 Warszawa, ul. Noakowskiego 10 m 54, tel 25-87-95
PRANA
Energia  wszechświata, energia życia przypływająca z kosmosu, zasilająca człowieka, stymulująca jego energię psychiczną.
PRZEROBIĆ (PRZEPRACOWAĆ):
Włączyć do własnego życia doświadczenia i wiedzę z terapii.
QI (Chi)
Energia  krążąca  kanałami  meridianami.  Wg chińskiej medycyny choroba jest wynikiem zakłóceń w obiegu energii qi, a leczenie polega na eliminowaniu tych zakłóceń.
SEIZA
Tradycyjna  w Japonii postawa przyjmowana w siedzeniu z prostymi plecami i  pośladkami  na  piętach.  Postawa  ta ma sprzyjać koordynacji ciała i ducha.
SIATKA KRYSTALICZNA:
Geometryczne uporządkowanie kryształów, które zwiększa ich ładunek i wydajność.
STRUMIEŃ PLAZMATYCZNY:
Wywołane w pewnych warunkach gwałtowne usuniecie blokad energetycznych, wskutek którego przez ciało subtelne i fizyczne zaczyna płynąć duża ilość energii.
SOMA
Ciało,   organizm,   ustrój.   Somatyczny  -  odnoszący  się  do  ciała, fizyczny.
SYNERGIA
Współdziałanie  wielu  czynników powodujące ich większą skuteczność, niż gdyby  działały oddzielnie. Prawa synergii są powszechnie wykorzystywane w medycynie niekonwencjonalnej   przez   kojarzenie   różnych  metod oddziałujących   równolegle  na  sferę  psychiczną  i  sferę  somatyczną człowieka.
SYNESTEZJA
Subiektywne  przeniesienie  wrażenia  z  jednego  zmysłu, który otrzymał bodziec, na inny, który nie został pobudzony.
ŚWIADOMOŚĆ
Z bardzo wielu opisów czym jest świadomość  najtrafniej i najlapidarniej ten  termin  definiuje  zwięzłe powiedzenie: "człowiek wie, że wie". Ten stan  samowiedzy  jest jednocześnie najwyższą formą świadomości.  Wynika stąd   wiele   przywilejów,  ale  i  wiele  obciążeń,  które  też  można najprościej wyrazić hasłem-przesłaniem: człowieku, jesteś wolny, nic nie musisz  -  człowieku  jesteś wolny,wszystko możesz! Z bliżej jeszcze nie dość  dobrze  poznanych  powodów  z  tego przywileju samowiedzy człowiek korzysta w wysoce niedostatecznym stopniu.
UZDRAWIANIE:
Każda najmniejsza aż do zasadniczych zmian, które przywracają naturalną równowagę a tym samym zdrowie.
UZDRAWIANIE DUCHOWE:
Uzdrawianie poprzez wysyłanie skupionej energii, często w formie uzdrawiania na odległość.
WZORZEC (MATRYCA):
Nawykowe struktury zachowań. Często można znaleźć ich przyczyny w urazowych doświadczeniach z przeszłości.
ZABURZENIA PSYCHOSOMATYCZNE
Wewnętrzne zaburzenia w funkcjonowaniu organizmu spowodowane przyczynami natury  psychicznej i emocjonalnej prowadzące w skrajnych przypadkach do poważnych  chorób  a nawet śmierci. Zjawisko zaburzeń psychosomatycznych ma swe źródło w ścisłych zależnościach pomiędzy mózgiem, będącym umownym siedliskiem  przeżyć psychicznych, a całością organizmu, wszystkimi jego organami  i narządami. Szeroko opisem i analizą tych zjawisk zajmuje się teoria  stersu.  Zaburzenia psychosomatyczne każdy odczuł na sobie i bez trudu może wskazać  przykłady,  kiedy  to  niekorzystne  bodźce psychiczne  potęgowały nasilanie się objawów różnych chorób somatycznych (ból głowy, biegunka, nerwice serca itp.).