Reiki, jako system uzdrawiania energetycznego został stworzony, czy też raczej odkryty na nowo przez Mikao Gyoho Usui Sensei.
Wokół jego osoby narosło wiele legend. Najsłynniejszą powtarzaną przez większość nauczycieli Reiki, jest historia przekazana przez panią Takatę, jedna z następczyń dr Usui. Opowiada ona o tym, że dr Mikao Usui był chrześcijańskim mnichem, który nie umiał odpowiedzieć na pytanie swego studenta, w jaki sposób Jezus uzdrawiał. W związku z tym udał się na wieloletnie poszukiwania odpowiedzi. Znalazł je dopiero po wielu latach, studiowania pism i ksiąg, w tym tych ukrytych w klasztorach Buddyjskich. Tam na nowo odkrył metody uzdrawiania i znaki w tym pomocne stosowane jeszcze przez samego Buddę. Jednakże prawdziwa wiedza i wtajemniczenie spłynęły na niego podczas 21 dniowej medytacji na świętej górze Kurijama.
Tę legendę możesz spotkać w każdej niemal książce na temat Reiki, a także na większości stron internetowych dotyczących Reiki, toteż Nie będę jej tu opisywać ze szczegółami. Zamiast tego przedstawię Ci prawdziwą notę biograficzną założycieli i twórców systemu Reiki.
Mikao Gyoho Usui Sensei Mikao Usui urodził się 15 sierpnia 1865 roku, jako jedno z czworga dzieci rodziny Usui, we wsi Taniai-mura, obecnie nazwanej Miyama-cho (niektóre źródła podają wieś Yago), Prefektury Gifu, Kyoto. Jego rodzina należała do odłamu buddyzmu Tendai, toteż zgodnie ze zwyczajem od czwartego roku życia otrzymywał podstawową edukację w Klasztorze Tendai niedaleko góry Kurama. Jego rodzina należała też do potomków samurajów i tradycja ta była w niej bardzo żywa.
W młodości osiągnął wysoki poziom zaawansowania w kilku sztukach walki oraz w "kiko" (japońskiej wersji Chi Kung). A od 12 roku życia szkolił się również w sztuce walki na miecze samurajskie- Yagyu Ryu, w której mając 20 kilka lat osiągnął najwyższą sprawność Menkyo Kaiden. Znany był z wiedzy specjalistycznej w tym zakresie i był bardzo szanowany przez znanych mistrzów sztuk wojennych swoich czasów. Poza tym należał do zdolnych uczniów i z pasją pochłaniał wiedze. Zachęcał go zresztą do tego ojciec.
W Japonii był to okres wielkich zmian. Imperator Mutsuhito przyjął tytuł - Meiji i rozpoczął proces ustanawiania w Japonii nowej ery, co w rezultacie doprowadziło do obalenia Szogunów i dawnego ustroju feudalnego. Przeniesiono stolicę kraju do Tokio i zaczęto dawne tradycje zastępować zachodnimi modelami, tak politycznymi jak i dotyczącymi życia codziennego.
W tym czasie Mikao Usui podróżował i studiował także obyczaje i kulturę innych cywilizacji, uczył się języków obcych, poznał teologię, filozofię, zdobył wiedzę oraz doświadczenie w medycynie. Wtedy też nawiązał przyjacielski kontakt z chrześcijańskimi misjonarzami, którzy wiele lata później utworzyli pierwszy kościół w Japonii w 1872r..
Przez wczesne lata dorosłego życia Usui żył w Kyoto. Założył rodzinę i wraz z żoną, Sadako Suzuki wychowywał syna i córkę. Nie był to jednak łatwy dla niego okres. Rodzina cierpiała na brak pieniędzy, stałego zatrudnienia. Mikao Usui chwytał się różnych zajęć, od urzędnika państwowego, urzędnika biurowego, przemysłowca, reportera, misjonarza i nawet nadzorcy więźniów. Przez jakiś czas był nawet sekretarzem Ministra Kolei, Ministra Łączności i Ministra Spraw Wewnętrznych. W czasie swojej służby dla dyplomatów miał okazję podróży do innych krajów i poszerzać swoją wiedzę.
W roku 1888 r. podczas epidemii w Kyoto, Usui zaraził się cholerą i był bliski śmierci. To doświadczenie na zawsze zmieniło jego życie. Podobno w chorobie miał wizję Mahavairochana Buddy, który dawał mu bezpośrednie instrukcje, co do dalszego rozwoju. Właśnie wtedy zmienił swoją drogę i rozpoczął poszukiwania uzdrawiania duchowego i naturalnego. To z kolei doprowadziło go do konfliktu z rodziną, związaną z duchową drogą Tendai. Mimo to wciąż poszukiwał prawdy, i w końcu uznał, że najważniejsza jest umiejętność zaakceptowania swojego przeznaczenia i życie w pokoju.
W trakcie swoich poszukiwań poznał starszego buddyjskiego duchownego Shingon, Watanabe, który przyjął go na swego ucznia. Usui stał się wtedy pobożnym Shingon buddystą, co zresztą zaostrzyło konflikt rodzinny na tym tle, do tego stopnia, że jego krewni do dnia dzisiejszego odmawiają rozmów o nim., Krewni odmawiają rozmów o nim, mówiąc, że wypowiadanie jego imienia jest przeciw woli ich przodków.
Mikao Usui spędził wiele czasu na studiowaniu buddyjskich pism, w tym głownie dotyczące medycyny i technik uzdrawiania. Wypróbowywał też w praktyce zawarte w nich instrukcje. W swych poszukiwaniach natknął się na pewne rękopisy, zawierające też opis tajemnego przekazu dokonywanego w celu uzdrawiania wszystkich chorób ciała, mowy i umysłu. Tekst ten podobno datowany był na VII w n.e. i zawierał opis tybetańskiej metody uzdrawiającej. Obecnie badania nad tą Tantrą wskazują, że można ją wyprowadzić bezpośrednio od Siddharty (Budda) czyli z okresu około 563-480 p.n.e.
Mikao Usui rozpoczął studia nad tymi pismami, jednocześnie medytując i próbując zrozumieć ich treść. I tak w marcu 1922roku zdecydowała się na odbycie postu i medytacji na Górze Kurama. Tam też doznał stanu oświecenia i poczuł jak napłynęła w niego Energia Wszechświata.
W tym miejscu mamy znowu opowieści o tym, jak schodząc z Góry Kurama Mikao Usui skaleczył się i odruchowo przyłożył dłonie do rany, ta zaś w cudowny sposób zaczęła się goić. Na ile są to już legendy, na ile prawdziwe opowieści, każdy powinien sam ocenić. Prawda jest na pewno fakt, że po zakończeniu postu i medytacji, Mikao Usui zdecydował podzielić się swymi odkryciami i w krótkim czasie rozwinął technikę przekazywania Reiki innym osobom.
Pierwszym jego studentem był Watanabe Kioshi Itami, syn jego buddyjskiego nauczyciela. Udało mu się połączyć zasady tradycyjnej medycyny chińskiej, techniki transferu energii takich jak Kiko (japońska forma Chi Kung), ćwiczenia energetyczne buddyzmu Tendai, dostrojenia i duchowe nauki sintoizmu dotyczące technik kontroli energii. Przekazał tez Symbole, wspomagające pracę z Reiki, które mają swoje korzenie w buddyzmie Tendai i sintoizmie. Całość opracowanego systemu pozwoliła na trwałe połączenie ze źródłem uzdrawiającej energii i umożliwienie przewodzenia owej energii bez konieczności wieloletniej praktyki. Jego oryginalnym i głównym celem, oprócz uzdrawiania, był osobisty i duchowy rozwój uruchamiany poprzez praktykę. Zwieńczeniem tej pracy było utworzenie dojo Reiki w Tokio.
Tam też praktykował i uzdrawiał, a także nauczał systemu Reiki, swoich studentów.
9 marca 1926 r. w wieku 62 lat, Usui miał wylew krwi do mózgu, co było przyczyna jego śmierci. Jego prochy zostały umieszczone w świątyni w Tokio. Wkrótce po jego śmierci, studenci Stowarzyszenia Reiki wznieśli pamiątkowy kamień w Świątyni Saihoji. Według inskrypcji na tym kamieniu, Usui nauczył Reiki około 2, 000 ludzi. Jednakże, w osobistych notatkach Usui pisze, że nauczył Reiki około 700 studentów. Z całą pewnością Usui wyszkolił 17 osób do poziomu Shinpiden (Stopień Mistrzowski). A do roku 1940 w Japonii powstało około 40 dojo Reiki.
Dr Chujiro Hayashi W połowie 1925roku na zajęciach prowadzonych przez Mikao Usui pojawił emerytowany kapitan i wojskowy chirurg Dr.Chujiro Hayashi. Zainteresował się system Reiki do tego stopnia, ze sam zaczął eksperymentować z technikami uzdrawiania energetycznego z pomocą Reiki. Wspólnie z Mikao Usui oraz innymi studentami pracował też intensywnie w klinice Reiki. Ostatecznie to on przejął po śmierci Usui zarządzanie jego klinika. I choć Mikao Usui wyszkolił wielu innych nauczycieli Reiki, to właśnie Chujiro Hayashi jest obecnie najbardziej u nas znany. A wynika to z faktu, że dr Hayashi inicjował do Reiki panią Hawano Takatę, która „zaniosła” Reiki do świata zachodniego i rozpropagowała te metodę uzdrawiania.
Wokół dr Hayashi także narosło sporo legend. Jedna z nich jest cudowne opuszczenie ciała i śmierć dr Hayashi, na wieść o rozpoczęciu przez Japończyków wojny z USA.
Prawda zaś jest taka, że dr Chujiro Hayashi pochodził z rodziny o silnych tradycjach samurajskich, a ponieważ na drodze Reiki wyzbył się chęci walki, honor nie pozwolił mu odpowiedzieć na wezwanie do wojska. W związku z tym popełnił rytualne samobójstwo.
Wcześniej, w 1937 roku gościł z cyklem wykładów o Reiki na Hawajach, gdzie w 1938 roku inicjował do stopnia Mistrzowskiego Hawano Takatę.
Hawano Takata
W wigilię Bożego Narodzenia w 1900 roku, na Hawajach, urodziła się Hawano Takata. Była córką japońskich imigrantów. W wieku 13 lat zaczęła pracować. W 1917 pobrała się z Saichi Takata. Z tego małżeństwa narodziły im się dwie córki..
Ich szczęście jednak Nie trwało długo. Mąż Hawano Takaty pod koniec 1920 roku zachorował dość poważnie i podjął leczenie w klinice w Tokio. Jednak w 1930 roku zmarł na raka płuc, mając niespełna 34 lata. Hawayo Takata bardzo przeżywała śmierć męża. Pozostała sama z dwójką dzieci. Jak sama pisała o tym okresie: „Tylko ich istnienie powstrzymywało mnie przed samobójstwem... Mogłam patrzeć na ich małe twarzyczki, kiedy spały z takim spokojem. Wiedziałam, że nie mogę im tego zrobić. Byłam dla nich matką i ojcem."
Mimo tego, co przeżywała, pracowała na dwóch etatach aby móc utrzymać samej rodzinę. Cała ta sytuacja wyczerpała ją fizycznie i psychicznie. Przeszła załamanie nerwowe, które zbiegło się niemal w czasie ze śmiercią jej siostry, w 1935 roku. Ona sama także poważnie zapadła na zdrowiu, o czym pisze tak:
"W wieku 35 lat, miałam wszystkie możliwe rodzaje dolegliwości: zapalenie wyrostka robaczkowego, łagodne nowotwory, kamienie w woreczku żółciowym i na dodatek astmę, która nie pozwalała mi na poddanie się operacji. Schudłam do 97 funtów (44 kg) i byłam emocjonalnie zdewastowana. Moi bliscy umierali...
...Zawsze wierzyłam w Boga i chodziłam do kościoła. Któregoś dnia podczas modlitwy powiedziałam: "Boże, przede mną jest mur, pomóż mi."
I powiedziałam do siebie: "Jeżeli Bóg mnie słyszy, to mi pomoże" Byłam tak skoncentrowana, i wtedy coś się stało. Usłyszałam głos. (…) Powiedział: " Uwolnij wszystkie swoje choroby! Po prostu odkryj swoje zdrowie, szczęście i bezpieczeństwo!". Nie mogłam uwierzyć własnym uszom dopóki nie usłyszałam tego trzy razy. Po 21 dniach byłam na łódce do Tokio, mając nadzieję odnaleźć."
Hawayo odbyła podróż do Japonii, także po to, aby powiadomić rodziców o śmierci siostry. Rodzice namówili ją do złożenia wizyty w klinice Dr. Maeda w Tokio. Była tam badana przez trzy tygodnie i stwierdzono u niej zapalenie wyrostka robaczkowego, mięśniaki, kamienie w woreczku żółciowym i astmę.
Wtedy w jej życiu znowu coś się wydarzyło, usłyszała ponownie głos, jak sama opowiadała, który powiedział, że nie potrzebuje operacji. Postanowiła zatem dowiedzieć się czy istnieje jeszcze jakaś inna forma leczenia. I dzięki temu trafiła do kliniki Reiki dr Hayashi, gdzie codziennie otrzymywała zabiegi Reiki. Stan zdrowia Hawayo Takaty cały czas był monitorowany przez Dr Madea, u którego miała zaplanowaną operację. Po trzech tygodniach pojawiły się pierwsze rezultaty codziennych zabiegów. A po kolejnych kilku miesiącach wszystkie jej dolegliwości zniknęły.
Hawayo Takata była pod tak wielkim wrażeniem uzdrowienia, że zapragnęła nauczyć się Reiki. W ten sposób została studentką Dr.Hayashi'ego i rozpoczęła pracę w klinice. Shoden ukończyła w 1936 roku, a w rok później zrobiła Okuden (drugi stopień). Dr Hayashi zaś był pod wielkim wrażeniem jej zaangażowania i postępów w pracy z Reiki.
Po powrocie na Hawaje w dalszym ciągu zajmuje się Reiki. Początkowo pomaga uzdrawiac znajomych i przyjaciół. Z czasem jednak organizuje też spotkania, na które przyjeżdża dr Hayashi. Tam też w 1938 roku z jego rak otrzymuje Shnipiden – stopień Mistrzowski.
Hawano Takata od tego czasu pracuje intensywnie nad propagowaniem Reiki w świecie zachodnim. Co Nie było łatwe, gdyż za sprawa wojny Amerykańsko Japońskiej, jej rodacy nie są przychylnie traktowani w USA. Dlatego też, H. Takata tworzy legendę o dr Mikao Usui, i to od niej wyszła historia tego, jakoby był on chrześcijańskim misjonarzem. Był to zabieg marketingowy, mający na celu rozpropagowanie Reiki w świecie zdominowanym przez chrześcijan i nieprzychylnym wszystkiemu, co Japońskie.
Udało się jej to na tyle, że w roku 1955 posiadała już własny ośrodek odnowy biologicznej w Kalifornii, gdzie miedzy innymi stosowała zabiegi Reiki. Z czasem jednak sprzedała go i wróciła na Hawaje gdzie otworzyła Kilinikę Reiki. Zaś certyfikaty osób, które u niej uczyły się Reiki opatrywała znakiem: Usui Shiki Ryoho co znaczy dokładnie: System Naturalnego Uzdrawiania według Usui.
Dzięki jej zabiegom w USA, a potem i w całym zachodnim świecie rosło zainteresowanie Reiki.
Hawano Takata zmarła w 1980 roku pozostawiając po sobie 22 Mistrzów Reiki, między innymi swoją wnuczkę Phyllis Lei Furumoto. Mistrzowie ci zaś, zanieśli Reiki dalej w świat, inicjując kolejnych nauczycieli.
Wokół jego osoby narosło wiele legend. Najsłynniejszą powtarzaną przez większość nauczycieli Reiki, jest historia przekazana przez panią Takatę, jedna z następczyń dr Usui. Opowiada ona o tym, że dr Mikao Usui był chrześcijańskim mnichem, który nie umiał odpowiedzieć na pytanie swego studenta, w jaki sposób Jezus uzdrawiał. W związku z tym udał się na wieloletnie poszukiwania odpowiedzi. Znalazł je dopiero po wielu latach, studiowania pism i ksiąg, w tym tych ukrytych w klasztorach Buddyjskich. Tam na nowo odkrył metody uzdrawiania i znaki w tym pomocne stosowane jeszcze przez samego Buddę. Jednakże prawdziwa wiedza i wtajemniczenie spłynęły na niego podczas 21 dniowej medytacji na świętej górze Kurijama.
Tę legendę możesz spotkać w każdej niemal książce na temat Reiki, a także na większości stron internetowych dotyczących Reiki, toteż Nie będę jej tu opisywać ze szczegółami. Zamiast tego przedstawię Ci prawdziwą notę biograficzną założycieli i twórców systemu Reiki.
Mikao Gyoho Usui Sensei Mikao Usui urodził się 15 sierpnia 1865 roku, jako jedno z czworga dzieci rodziny Usui, we wsi Taniai-mura, obecnie nazwanej Miyama-cho (niektóre źródła podają wieś Yago), Prefektury Gifu, Kyoto. Jego rodzina należała do odłamu buddyzmu Tendai, toteż zgodnie ze zwyczajem od czwartego roku życia otrzymywał podstawową edukację w Klasztorze Tendai niedaleko góry Kurama. Jego rodzina należała też do potomków samurajów i tradycja ta była w niej bardzo żywa.
W młodości osiągnął wysoki poziom zaawansowania w kilku sztukach walki oraz w "kiko" (japońskiej wersji Chi Kung). A od 12 roku życia szkolił się również w sztuce walki na miecze samurajskie- Yagyu Ryu, w której mając 20 kilka lat osiągnął najwyższą sprawność Menkyo Kaiden. Znany był z wiedzy specjalistycznej w tym zakresie i był bardzo szanowany przez znanych mistrzów sztuk wojennych swoich czasów. Poza tym należał do zdolnych uczniów i z pasją pochłaniał wiedze. Zachęcał go zresztą do tego ojciec.
W Japonii był to okres wielkich zmian. Imperator Mutsuhito przyjął tytuł - Meiji i rozpoczął proces ustanawiania w Japonii nowej ery, co w rezultacie doprowadziło do obalenia Szogunów i dawnego ustroju feudalnego. Przeniesiono stolicę kraju do Tokio i zaczęto dawne tradycje zastępować zachodnimi modelami, tak politycznymi jak i dotyczącymi życia codziennego.
W tym czasie Mikao Usui podróżował i studiował także obyczaje i kulturę innych cywilizacji, uczył się języków obcych, poznał teologię, filozofię, zdobył wiedzę oraz doświadczenie w medycynie. Wtedy też nawiązał przyjacielski kontakt z chrześcijańskimi misjonarzami, którzy wiele lata później utworzyli pierwszy kościół w Japonii w 1872r..
Przez wczesne lata dorosłego życia Usui żył w Kyoto. Założył rodzinę i wraz z żoną, Sadako Suzuki wychowywał syna i córkę. Nie był to jednak łatwy dla niego okres. Rodzina cierpiała na brak pieniędzy, stałego zatrudnienia. Mikao Usui chwytał się różnych zajęć, od urzędnika państwowego, urzędnika biurowego, przemysłowca, reportera, misjonarza i nawet nadzorcy więźniów. Przez jakiś czas był nawet sekretarzem Ministra Kolei, Ministra Łączności i Ministra Spraw Wewnętrznych. W czasie swojej służby dla dyplomatów miał okazję podróży do innych krajów i poszerzać swoją wiedzę.
W roku 1888 r. podczas epidemii w Kyoto, Usui zaraził się cholerą i był bliski śmierci. To doświadczenie na zawsze zmieniło jego życie. Podobno w chorobie miał wizję Mahavairochana Buddy, który dawał mu bezpośrednie instrukcje, co do dalszego rozwoju. Właśnie wtedy zmienił swoją drogę i rozpoczął poszukiwania uzdrawiania duchowego i naturalnego. To z kolei doprowadziło go do konfliktu z rodziną, związaną z duchową drogą Tendai. Mimo to wciąż poszukiwał prawdy, i w końcu uznał, że najważniejsza jest umiejętność zaakceptowania swojego przeznaczenia i życie w pokoju.
W trakcie swoich poszukiwań poznał starszego buddyjskiego duchownego Shingon, Watanabe, który przyjął go na swego ucznia. Usui stał się wtedy pobożnym Shingon buddystą, co zresztą zaostrzyło konflikt rodzinny na tym tle, do tego stopnia, że jego krewni do dnia dzisiejszego odmawiają rozmów o nim., Krewni odmawiają rozmów o nim, mówiąc, że wypowiadanie jego imienia jest przeciw woli ich przodków.
Mikao Usui spędził wiele czasu na studiowaniu buddyjskich pism, w tym głownie dotyczące medycyny i technik uzdrawiania. Wypróbowywał też w praktyce zawarte w nich instrukcje. W swych poszukiwaniach natknął się na pewne rękopisy, zawierające też opis tajemnego przekazu dokonywanego w celu uzdrawiania wszystkich chorób ciała, mowy i umysłu. Tekst ten podobno datowany był na VII w n.e. i zawierał opis tybetańskiej metody uzdrawiającej. Obecnie badania nad tą Tantrą wskazują, że można ją wyprowadzić bezpośrednio od Siddharty (Budda) czyli z okresu około 563-480 p.n.e.
Mikao Usui rozpoczął studia nad tymi pismami, jednocześnie medytując i próbując zrozumieć ich treść. I tak w marcu 1922roku zdecydowała się na odbycie postu i medytacji na Górze Kurama. Tam też doznał stanu oświecenia i poczuł jak napłynęła w niego Energia Wszechświata.
W tym miejscu mamy znowu opowieści o tym, jak schodząc z Góry Kurama Mikao Usui skaleczył się i odruchowo przyłożył dłonie do rany, ta zaś w cudowny sposób zaczęła się goić. Na ile są to już legendy, na ile prawdziwe opowieści, każdy powinien sam ocenić. Prawda jest na pewno fakt, że po zakończeniu postu i medytacji, Mikao Usui zdecydował podzielić się swymi odkryciami i w krótkim czasie rozwinął technikę przekazywania Reiki innym osobom.
Pierwszym jego studentem był Watanabe Kioshi Itami, syn jego buddyjskiego nauczyciela. Udało mu się połączyć zasady tradycyjnej medycyny chińskiej, techniki transferu energii takich jak Kiko (japońska forma Chi Kung), ćwiczenia energetyczne buddyzmu Tendai, dostrojenia i duchowe nauki sintoizmu dotyczące technik kontroli energii. Przekazał tez Symbole, wspomagające pracę z Reiki, które mają swoje korzenie w buddyzmie Tendai i sintoizmie. Całość opracowanego systemu pozwoliła na trwałe połączenie ze źródłem uzdrawiającej energii i umożliwienie przewodzenia owej energii bez konieczności wieloletniej praktyki. Jego oryginalnym i głównym celem, oprócz uzdrawiania, był osobisty i duchowy rozwój uruchamiany poprzez praktykę. Zwieńczeniem tej pracy było utworzenie dojo Reiki w Tokio.
Tam też praktykował i uzdrawiał, a także nauczał systemu Reiki, swoich studentów.
9 marca 1926 r. w wieku 62 lat, Usui miał wylew krwi do mózgu, co było przyczyna jego śmierci. Jego prochy zostały umieszczone w świątyni w Tokio. Wkrótce po jego śmierci, studenci Stowarzyszenia Reiki wznieśli pamiątkowy kamień w Świątyni Saihoji. Według inskrypcji na tym kamieniu, Usui nauczył Reiki około 2, 000 ludzi. Jednakże, w osobistych notatkach Usui pisze, że nauczył Reiki około 700 studentów. Z całą pewnością Usui wyszkolił 17 osób do poziomu Shinpiden (Stopień Mistrzowski). A do roku 1940 w Japonii powstało około 40 dojo Reiki.
Dr Chujiro Hayashi W połowie 1925roku na zajęciach prowadzonych przez Mikao Usui pojawił emerytowany kapitan i wojskowy chirurg Dr.Chujiro Hayashi. Zainteresował się system Reiki do tego stopnia, ze sam zaczął eksperymentować z technikami uzdrawiania energetycznego z pomocą Reiki. Wspólnie z Mikao Usui oraz innymi studentami pracował też intensywnie w klinice Reiki. Ostatecznie to on przejął po śmierci Usui zarządzanie jego klinika. I choć Mikao Usui wyszkolił wielu innych nauczycieli Reiki, to właśnie Chujiro Hayashi jest obecnie najbardziej u nas znany. A wynika to z faktu, że dr Hayashi inicjował do Reiki panią Hawano Takatę, która „zaniosła” Reiki do świata zachodniego i rozpropagowała te metodę uzdrawiania.
Wokół dr Hayashi także narosło sporo legend. Jedna z nich jest cudowne opuszczenie ciała i śmierć dr Hayashi, na wieść o rozpoczęciu przez Japończyków wojny z USA.
Prawda zaś jest taka, że dr Chujiro Hayashi pochodził z rodziny o silnych tradycjach samurajskich, a ponieważ na drodze Reiki wyzbył się chęci walki, honor nie pozwolił mu odpowiedzieć na wezwanie do wojska. W związku z tym popełnił rytualne samobójstwo.
Wcześniej, w 1937 roku gościł z cyklem wykładów o Reiki na Hawajach, gdzie w 1938 roku inicjował do stopnia Mistrzowskiego Hawano Takatę.
Hawano Takata
W wigilię Bożego Narodzenia w 1900 roku, na Hawajach, urodziła się Hawano Takata. Była córką japońskich imigrantów. W wieku 13 lat zaczęła pracować. W 1917 pobrała się z Saichi Takata. Z tego małżeństwa narodziły im się dwie córki..
Ich szczęście jednak Nie trwało długo. Mąż Hawano Takaty pod koniec 1920 roku zachorował dość poważnie i podjął leczenie w klinice w Tokio. Jednak w 1930 roku zmarł na raka płuc, mając niespełna 34 lata. Hawayo Takata bardzo przeżywała śmierć męża. Pozostała sama z dwójką dzieci. Jak sama pisała o tym okresie: „Tylko ich istnienie powstrzymywało mnie przed samobójstwem... Mogłam patrzeć na ich małe twarzyczki, kiedy spały z takim spokojem. Wiedziałam, że nie mogę im tego zrobić. Byłam dla nich matką i ojcem."
Mimo tego, co przeżywała, pracowała na dwóch etatach aby móc utrzymać samej rodzinę. Cała ta sytuacja wyczerpała ją fizycznie i psychicznie. Przeszła załamanie nerwowe, które zbiegło się niemal w czasie ze śmiercią jej siostry, w 1935 roku. Ona sama także poważnie zapadła na zdrowiu, o czym pisze tak:
"W wieku 35 lat, miałam wszystkie możliwe rodzaje dolegliwości: zapalenie wyrostka robaczkowego, łagodne nowotwory, kamienie w woreczku żółciowym i na dodatek astmę, która nie pozwalała mi na poddanie się operacji. Schudłam do 97 funtów (44 kg) i byłam emocjonalnie zdewastowana. Moi bliscy umierali...
...Zawsze wierzyłam w Boga i chodziłam do kościoła. Któregoś dnia podczas modlitwy powiedziałam: "Boże, przede mną jest mur, pomóż mi."
I powiedziałam do siebie: "Jeżeli Bóg mnie słyszy, to mi pomoże" Byłam tak skoncentrowana, i wtedy coś się stało. Usłyszałam głos. (…) Powiedział: " Uwolnij wszystkie swoje choroby! Po prostu odkryj swoje zdrowie, szczęście i bezpieczeństwo!". Nie mogłam uwierzyć własnym uszom dopóki nie usłyszałam tego trzy razy. Po 21 dniach byłam na łódce do Tokio, mając nadzieję odnaleźć."
Hawayo odbyła podróż do Japonii, także po to, aby powiadomić rodziców o śmierci siostry. Rodzice namówili ją do złożenia wizyty w klinice Dr. Maeda w Tokio. Była tam badana przez trzy tygodnie i stwierdzono u niej zapalenie wyrostka robaczkowego, mięśniaki, kamienie w woreczku żółciowym i astmę.
Wtedy w jej życiu znowu coś się wydarzyło, usłyszała ponownie głos, jak sama opowiadała, który powiedział, że nie potrzebuje operacji. Postanowiła zatem dowiedzieć się czy istnieje jeszcze jakaś inna forma leczenia. I dzięki temu trafiła do kliniki Reiki dr Hayashi, gdzie codziennie otrzymywała zabiegi Reiki. Stan zdrowia Hawayo Takaty cały czas był monitorowany przez Dr Madea, u którego miała zaplanowaną operację. Po trzech tygodniach pojawiły się pierwsze rezultaty codziennych zabiegów. A po kolejnych kilku miesiącach wszystkie jej dolegliwości zniknęły.
Hawayo Takata była pod tak wielkim wrażeniem uzdrowienia, że zapragnęła nauczyć się Reiki. W ten sposób została studentką Dr.Hayashi'ego i rozpoczęła pracę w klinice. Shoden ukończyła w 1936 roku, a w rok później zrobiła Okuden (drugi stopień). Dr Hayashi zaś był pod wielkim wrażeniem jej zaangażowania i postępów w pracy z Reiki.
Po powrocie na Hawaje w dalszym ciągu zajmuje się Reiki. Początkowo pomaga uzdrawiac znajomych i przyjaciół. Z czasem jednak organizuje też spotkania, na które przyjeżdża dr Hayashi. Tam też w 1938 roku z jego rak otrzymuje Shnipiden – stopień Mistrzowski.
Hawano Takata od tego czasu pracuje intensywnie nad propagowaniem Reiki w świecie zachodnim. Co Nie było łatwe, gdyż za sprawa wojny Amerykańsko Japońskiej, jej rodacy nie są przychylnie traktowani w USA. Dlatego też, H. Takata tworzy legendę o dr Mikao Usui, i to od niej wyszła historia tego, jakoby był on chrześcijańskim misjonarzem. Był to zabieg marketingowy, mający na celu rozpropagowanie Reiki w świecie zdominowanym przez chrześcijan i nieprzychylnym wszystkiemu, co Japońskie.
Udało się jej to na tyle, że w roku 1955 posiadała już własny ośrodek odnowy biologicznej w Kalifornii, gdzie miedzy innymi stosowała zabiegi Reiki. Z czasem jednak sprzedała go i wróciła na Hawaje gdzie otworzyła Kilinikę Reiki. Zaś certyfikaty osób, które u niej uczyły się Reiki opatrywała znakiem: Usui Shiki Ryoho co znaczy dokładnie: System Naturalnego Uzdrawiania według Usui.
Dzięki jej zabiegom w USA, a potem i w całym zachodnim świecie rosło zainteresowanie Reiki.
Hawano Takata zmarła w 1980 roku pozostawiając po sobie 22 Mistrzów Reiki, między innymi swoją wnuczkę Phyllis Lei Furumoto. Mistrzowie ci zaś, zanieśli Reiki dalej w świat, inicjując kolejnych nauczycieli.
Komentarze
Prześlij komentarz